عسل و سرطان

آیا عسل میتواند یک واکسن طبیعی برای سرطان باشد

سرطان در بیشتر کشورها در حال افزایش است و صادقانه بگوییم همه ما تحت‌تاثیر این بیماری هولناک قرار گرفته‌ایم.

چیزی که بیشتر باعث نگرانی است، این است که صنعت داروسازی چرا پس از چندین دهه همچنان با همان رویکرد برای درمان سرطان ادامه می‌دهد. چرا غذاهای کم‌هزینه و ساده مانند عسل زمانی که به‌عنوان درمان‌های بالقوه نشان می‌دهند، به شدت مورد مطالعه قرار نمی‌گیرند؟

مطالعات علمی منتشر شده نشان داده است که عسل وضعیت ایمنی را بهبود می‌بخشد، خواص ضدالتهابی و ضدمیکروبی دارد و باعث بهبود جراحت و زخم‌های مزمن می‌شود و یک پاک‌کننده قوی رادیکال‌های آزاد است. اخیراً نشان داده شده است که عسل هم در مدل‌های حیوانی و هم در مطالعات لوله آزمایش دارای خواص ضدسرطانی است .

با این ویژگی‌های امیدوارکننده که اکنون از نظر علمی تأیید شده‌اند، آیا می‌توان گفت که عسل خام و طبیعی اولین واکسن طبیعی سرطان در جهان است؟

چرا عسل در پیشگیری از سرطان مفید است؟

عسل حاوی انواع مختلفی از مواد شیمیایی گیاهی با محتوای فنولیک و فلاونوئید بالا است که به فعالیت آنتی‌اکسیدانی بالای آن کمک می‌کند. هر ماده‌ای که دارای خواص آنتی‌اکسیدانی قوی باشد ممکن است پتانسیل جلوگیری از پیشرفت سرطان را داشته باشد زیرا رادیکال‌های آزاد و استرس اکسیداتیو نقش مهمی در ایجاد سرطان دارند.

عسل یک ضدالتهاب طبیعی است

 التهاب مزمن می‌تواند برای سلامتی مضر باشد و طبق مطالعات ممکن است منجر به ایجاد سرطان شود.

عسل یک عامل ضدالتهابی قوی است. در یک مطالعه، نوزادانی که از بثورات پوشک رنج می‌برند، پس از استفاده موضعی از مخلوط حاوی عسل، روغن زیتون و موم زنبورعسل، تنها پس از ۷ روز بهبود قابل‌توجهی پیدا کردند.

در مطالعه دیگری نشان داده شد که عسل در کودکان مبتلا به عفونت دستگاه تنفسی فوقانی سرفه را تسکین می‌دهد. همچنین نشان داده شده است که در مدیریت درماتیت و پسوریازیس موثر است. محققان دریافتند که هشت بیمار از هر ۱۰ بیمار مبتلا به درماتیت و پنج بیمار از هشت بیمار مبتلا به پسوریازیس پس از ۲ هفته با استفاده از یک پماد مبتنی بر عسل بهبود قابل‌توجهی نشان دادند.

در حالی که هیچ یک از این موارد شرایط سرطانی نیستند، التهاب مزمن طولانی‌مدت با سرطان مرتبط است. در کنترل التهاب با هزینه کم، عسل طبیعی ممکن است خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهد.

عسل یک پاک‌کننده رادیکال‌های آزاد است

ارتباط سیگار کشیدن با سرطان به خوبی ثابت شده است. قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض رادیکال‌های آزاد سمی و استرس اکسیداتیو ناشی از استعمال دخانیات همان چیزی است که باعث ایجاد سرطان در افراد سیگاری می‌شود.

سیگار با تعدادی از سرطان‌ها مانند حنجره، مثانه، سینه، مری و دهانه رحم مرتبط است.

آنتی‌اکسیدانت ها که در عسل طبیعی به وفور یافت می‌شوند، از بین برنده رادیکال‌های آزاد هستند. ترکیب اسیدآمینه عسل نشانگر ظرفیت حذف رادیکال‌های سمی است و برخی از غذاهای دارای بالاترین رتبه آنتی‌اکسیدانی در جهان عسل‌های تیره‌رنگ هستند.

 عسل تیره دارای ترکیبات فنلی و فعالیت آنتی‌اکسیدانی بالاتری نسبت به عسل شفاف است.

 پلی‌فنول‌های موجود در عسل عبارتند از: کافئیک اسید و فنیل استرهای کافئیک اسید (CAPE)کریسینگالانگینکوئرستین، کامفرول، آکاستین، پینوسمبرین، پینوبانکسین و آپیژنین

اگر هدف شما پیشگیری از سرطان است، استفاده از محصولات عسل با این ترکیبات فعال در آنها ضروری است.

در حالی که ارسال عسل برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی هزینه بالایی دارد، در اینجا چند نکته برای اطمینان از اینکه عسلی که خریداری می‌کنید حاوی پلی فنول‌ها و فلاونوئیدها است، آورده شده است:

۱- عسلی بخرید که رنگ داشته باشد. عسل طلایی، زرد، قهوه‌ای، آبی تقریباً دارای پلی فنول است. عسل شفاف حاوی سطوح پایین تری از آنتی‌اکسیدان‌ها خواهد بود.

۲- عسلی بخرید که پاستوریزه نشده یا حرارت داده نشده باشد. گرما به پلی‌فنل‌ها و آنتی‌اکسیدان‌ها و همچنین باکتری‌های موجود در عسل خام آسیب می‌رساند و آن‌ها از بین می‌برد.

۳- از محصولات عسل منابع جغرافیایی متعدد استفاده کنید. این موضوع تضمین می‌کند که طیف گسترده‌ای از پلی‌فنول‌ها و فلاونوئیدها را به دست می‌آورید.

عسل ویروس‌ها و عفونت‌های باکتریایی را از بین می‌برد

عسل یک ماده ضدمیکروبی طبیعی قوی است. با ایجاد اختلال در دستگاه تقسیم سلولی باکتری‌ها، آن‌ها را از بین می‌برد تا باکتری‌ها نتوانند تقسیم و رشد کنند. مطالعات نشان داده‌اند که عفونت‌های مزمن خطر ابتلا به سرطان را دارند.

باکتری‌هایی که در ارتباط با سرطان مطالعه شده‌اند عبارتند از:

عفونت هلیکوبتر پیلوری (HPV) (سرطان معده)اوره‌ا پلاسما اوره لیتیکوم (سرطان پروستات)عفونت مزمن تیفوئید (سرطان کیسه صفرا)

سه مکانیسم اصلی وجود دارد که عفونت‌ها می‌توانند باعث سرطان شوند. به نظر می‌رسد که آنها شروع و همچنین پیشبرد سرطان‌زایی را شامل می‌شوند. عفونت مداوم باعث التهاب مزمن می‌شود که با تشکیل گونه‌های فعال اکسیژن و نیتروژن همراه است و پتانسیل آسیب رساندن به DNA، پروتئین‌ها و غشای سلولی را دارد.

التهاب مزمن اغلب منجر به آسیب چرخه‌های مکرر سلولی می‌شود که منجر به رشد غیرطبیعی سلول می‌شود. آسیب DNA باعث رشد سلول‌های بدخیم می‌شود.

علاوه بر باکتری‌ها، عسل نیز دارای خواص ضدویروسی است. در یک مطالعه مقایسه‌ای، استفاده موضعی از عسل بهتر از درمان آسیکلوویر(یک داروی ضدویروسی که به ویژه در درمان تبخال و ایدز استفاده می‌شود) در بیماران مبتلا به ضایعات عودکننده ناشی از تبخال است.

ویروس‌های رایجی که باعث سرطان می‌شوند عبارتند از: ویروس اپشتین بار (کارسینوم نازوفارنکس) ویروس پاپیلومای انسانی (سرطان‌های دهانه رحم و سایر سرطان‌های سنگفرشی) ویروس‌های هپاتیت B (سرطان‌های کبد)

سرطان، عسل و چاقی

طبق مطالعات انجام شده، افراد چاق در معرض خطر بسیار بیشتری برای ابتلا به سرطان هستند. ارتباط نزدیکی بین چاقی، وضعیت التهاب مزمن در سطح پایین و استرس اکسیداتیو وجود دارد.

افراد چاق تقریباً ۱٫۵ تا ۳٫۵ برابر بیشتر از افراد با وزن طبیعی در معرض ابتلا به سرطان هستند.

در یک مطالعه نشان داده شد که سلول‌های چربی توانایی افزایش تکثیر سلول‌های سرطانی روده بزرگ را دارند. بیشترین خطر برای افراد چاقی است که دیابت نیز دارند، به ویژه افرادی که شاخص توده بدنی آنها بالای ۳۵ کیلوگرم بر متر مربع است. افزایش خطر در زنان ۹۳ برابر و در مردان ۴۲ برابر، به ویژه برای سرطان روده بزرگ است.

در یک مطالعه بالینی بر روی ۵۵ بیمار دارای اضافه وزن یا چاق، گروه کنترل شامل ۱۷ نفر، روزانه ۷۰ گرم شکر به مدت حداکثر ۳۰ روز و ۳۸ بیمار در گروه تجربی ۷۰ گرم عسل خام برای مدت مشابه دریافت کردند. نتایج نشان داد که عسل باعث کاهش خفیف وزن بدن می‌شود.

مطالعات نشان می‌دهد که عسل نه تنها می‌تواند به کنترل وزن بدن کمک کند، که در نتیجه به کاهش خطر سرطان کمک می‌کند، بلکه برای کنترل قندخون و دیابت نیز موثر است.  در مطالعه دیگر، کاهش قابل‌توجهی در سطح چربی بدن، قندخون ناشتا، کلسترول کل، تری گلیسیرید سرم و لیپوپروتئین با چگالی کم (کلسترول بد) ناشی از ۱۲ هفته مصرف عسل آشکار شد.

عسل به عنوان یک درمان در سرطان؟

عسل هنوز بر روی انسان‌های مبتلا به سرطان مطالعه نشده است. با این حال، مطالعات متعدد اخیر در لوله آزمایش بر روی خطوط سلولی سرطان سینه، دهانه رحم، دهان و استئوسارکوما (استخوان) با استفاده از عسل Tualang جنگل مالزی، فعالیت ضد‌سرطانی قابل‌توجهی را نشان داد.

عسل سرشار از فلاونوئیدها است که احتمالاً دلیل فعالیت قوی آن در برابر سلول‌های سرطانی است. فلاونوئیدها به دلیل خواص ضدسرطانی که دارند، در بین محققان مورد توجه بسیاری قرار گرفته‌اند.

توقف چرخه سلولی در موش‌هایی که سرطان سینه دارند و با دوزهای مختلف عسل تغذیه می‌شوند، اندازه تومور کوچک‌تر و تعداد تومورهای کمتری را در مقایسه با گروه شاهد نشان می‌دهند. تصور می‌شود که عسل به دلیل ترکیبات اصلی آن مانند کریزین و سایر فلاونوئیدها واسطه این اثرات مفید است.

استفاده از عسل به عنوان واکسن سرطان

به نظر می‌رسد عسل خام و طبیعی پتانسیل ضدسرطانی قوی دارد. سوال این است که قبل از ابتلا به سرطان چقدر باید از آن استفاده کرد تا دفاع ضدسرطانی به بهترین شکل ممکن بهینه شود.  ما باید بهترین تخمین خود را براساس مطالعات محدود انجام شده در انسان انجام دهیم. ما باید تعیین کنیم که عسل در چه دوزی دارای فعالیت بیولوژیکی در انسان است.

از مطالعات می‌دانیم که عسل دارای فعالیت بیولوژیکی قوی در دوزهای کم ۲٫۵ میلی لیتر در روز (در کودکان) تا ۷۰ گرم در روز در بزرگسالان است که ۳٫۵ قاشق غذاخوری در روز است. بدیهی است که این یک محدوده بسیار بزرگ است.

از یک مطالعه موفقیت‌آمیز در زمینه دیابت که در انسان انجام شد، به شرکت‌کنندگان، عسل با دوز ۰٫۵ میلی‌لیتر بر کیلوگرم وزن بدن در روز به مدت ۱۲ هفته داده شد. در یک فرد ۱۵۰ پوندی، این مقدار معادل ۳۵ میلی‌لیتر عسل در روز است که کمتر از یک چهارم فنجان است. بنابراین این تحقیق محدوده‌ای‌ به ما نشان می‌دهد که می‌دانیم در این محدوده عسل در بدن فعال است.  نکته‌ ویژه که از مطالعات به دست می‌آید، این است که عسل باید طولانی‌مدت مصرف شود تا یک پیشگیری موفق از سرطان باشد که احتمالاً به دلیل نیاز به بالا نگه داشتن سطح آنتی‌اکسیدان‌ها برای مؤثر بودن آنها است.

جمع بندی

برای خلاصه کردن نحوه استفاده از عسل به عنوان یک واکسن طبیعی سرطان، در اینجا نکاتی است که باید به خاطر بسپارید:

·  عسل باید طولانی مدت و به احتمال زیاد به صورت روزانه برای حفظ سطح آنتی‌اکسیدان خود استفاده شود.

·  حداقل یک قاشق چایخوری در روز و حداکثر ۳٫۵ قاشق غذاخوری در روز عسل مصرف کنید.

·  برای اطمینان از تنوع گسترده‌ای از آنتی‌اکسیدان‌ها، عسل را از منابع جغرافیایی متعدد مصرف کنید.

· عسل گرم شده/پاستوریزه مصرف نکنید زیرا حاوی سطوح بسیار کمتری از پلی فنول‌ها و فلاونوئیدها خواهد بود.

 

منبع: سایت https://www.bee-pollen-buzz.com