درمان بیماری ها توسط ویتامین ها و آنزیم های موجود در عسل

اصولاً بنابر عقاید پزشکان، قدرتی که بهترین نگهدارنده ی سلامتی جمعیت محسوب می شود در گیاهان است،

و آنچه در گیاهان یافت می شود، پایه و اساس گیاه به حساب آمده و خواص گیاه از آنهاست و در عسل وجود می یابد، چنان که گویی هم جوشانده ی گل گیاهان در عسل است هم عناصر موجود در خاکستر گل گیاهان به وسیله ی زنبورها وارد عسل شده است.

 

در قرآن کریم آمده است که زنبورها عسل را از گیاهان تهیه می کنند تا مردم از آن شفا ببرند در صورتی که همان عناصر موجود در گیاه در عسل وارد می شود.

 

گویا قرآن می خواهد به عناصر مفید و شفابخشی که به وسیله ی زنبورها وارد عسل می شود اشاره کرده چنین بیان می فرماید که : زنبورها عسل را برای خودشان می سازند به عنوان خوراک و چون مردم از آن بخورند خاصیت شفابخشی نیز خواهد داشت، عسل برای زنبور غذا و برای انسان غذا و شفاست.

 

این معنی به دست می آید که زنبور چیزی به خواص دارویی گل هایی که از آن بهره برداری کرده می افزاید که یکی از آن ها اسید فرمیک است که در حقیقت به علت خاصیت میکروب کشی آن می توان گفت زنبورها به خاطر انسان خاصیت شفابخشی به عسل افزوده اند در حالی که برای خودشان فقط نوعی پیشگیری از فساد

ماده ی غذایی خود را به عمل آورده اند.

 

اسید فرمیک در عسل با عفونت های چندی به ویژه عفونت در روده ها مبارزه می کند.

 

 

چنان چه باکتریولوژیست معروف دکتر ساکت (S.M.Sackett) از فیلادلفیا برخی باکتری هایی که شناخته شده بودند (تیفوئید، دیسانتری، پریتونیت، برنکو پنومونی) بر عسل خالص کشت داد و ثابت کرد که پس از چند ساعت یا چند روز جز میکروب های مرده، باکتری دیگری در عسل یافت نمی شود و عسل نه تنها حامل میکروب نیست بلکه کشنده ی میکروب است.

 

خواصی که عسل طبیعی برای کودکان دارد و در ۱۹۴۰ به وسیله ی دکتر جاریس (D.Jarwis) آمریکایی معلوم گردیده، قدرت ضدرطوبتی عسل در کودکان است که در نتیجه ی جذب رطوبت و محروم ماندن باکتری ها از محیط نامساعد غیرمرطوب انتشار آن ها متوقف می گردد.

 

به علاوه عسل نتیجه ی بسیار خوبی در شب ادراری کودکان دارد و نزد کودکان عصبی که نیز عادت به ناخن جویدن دارند مفید است.

 

در سال ۱۹۵۲ دکتر جاریس Jarwis یک روش تازه ای برای استعمال عسل پیشنهاد نمود و آن دادن عسل برای التهاب و دردهای عضلانی است.

 

وی دستور می دهد روزانه شش قاشق مرباخوری عسل (بعد هر وعده غذا دو قاشق) خورده شود. عسل در اینجا نسبت کلسیم به فسفر را تبدیل کرده و برای انقباضات چندی از جمله مربوط به ابروها و لب ها و چنگ های عضلانی شبانه و تپش های قلبی و فلج های عصبی صورت موثر است.

 

مهم ترین اثر عسل بر روی پلیومیلتی (فلج اطفال) است که بیماری ناراحت کننده و ضعیفی است و در تعقیب آن فلج چنگ شدن عضلات، انقباضات به تناوب در عضلات پیدا می شود و باز اثرش با ترمیم و تعدیل عناصر پتاسیم و کلسیم و فسفر می باشد.

 

حتی به عقیده ی برخی در حین حملات ویروس نیز تعدیل عناصر نام برده و در خون مانع از انتشار و خشونت ویروس می گردد.

 

 

منبع: معجزات درمانی عسل و انگبین ها- دکتر محمد دریایی